/p. 230/ quaestionem. I. C. – Quaenam illa
est?
DIALOGUS XXXVI.
De apum generatione.
Alex –
Saepenumero dubitavi de apum
generatione, ignorans unde generentur.
I. C. – Quid super hac re Mantuanus Homerus censuerit
iam tibi notum est. Alex. – Ita
quidem, sed versibus ille ludit, non contendit
rationibus. I. C. – Hic est mos Poëtarum. Sed
Cardanus[1] Philosophus subtilissimus, e melle
apes propigni credidit. Alex. – Profecto non
ex melle, quatenus mel est, fieri potest generatio.
Esset enim semen apis – quod dictu ridiculum
est – quare – ut arbitror – de melle putrefacto
Cardanus loquitur, atque ita eius adhaereo
sententiae. I. C. – Utrumque iudicium tuo
est indignum ingenio. Sic enim ille loquitur:
«Ex mellis praecipua substantia, quae tenuissima est
et sicca ac calida, gignitur apis». Atque ego
sic infero, si e meIlis parte optima, non igitur
ex putrefacta, neque ex melle putrefacto apes
congignuntur. Non enim mel putrefit, sed
prohibet putrefactionem, ut ipse Cardanus
alibi scribit: «Arborum surculi in melle sepulti
Indice
|
Pagine introduttive |
|
LIBER PRIMUS De Coelo et Aere |
|
LIBER SECUNDUS De Aqua et Terra |
|
LIBER TERTIUS De Animalium Generatione et Affectibus quibusdam |
|
LIBER QUARTUS SUBTILISSIMUS De Religione Ethnicorum |